02. Death Cab For Cutie

Γράφω τα raps σα να στρίβω τσιγάρο, με ευκολία,
όσο οι λέξεις μου χαράσσουν πορεία προς την καρδιά σου.
Αδυναμία στα φτερά σου έχω. Προσπαθώ
να πετάξω κι εγώ μα μένω στο να τρέχω.
Πέφτω και χαραμίζομαι, μα δεν υπάρχουνε δυο γίγαντες
να μου δέσουν πληγές και πως θα πορευτώ μ’ αυτές,
έστω, να ελπίζουνε. Θα αντέξω, σου το ορκίζομαι,
ν’ αρνούμαι την αγάπη που κάποιοι μου χαρίζουνε.
Ναι... Μήπως και χάσω λίγο πάθος.
Προσπαθώ να είμαι ok μα όλοι μου φέρονται κάπως.
Προσπαθώ δυο φορές να μην κάνω το ίδιο λάθος,
να ανθίσω σαν άνθος όμως δεν ξέρω πως.
Να παραμείνω ζωντανός σ΄αυτό το χαός.
Νηφάλιος και πράος να σε βρω, να σου πω ό,τι νιώθω,
να κάνω αυτό που θέλω μόνο και να μην μετανιώνω.
Δεν θα πεθάνω ποτέ. Θα κερδίσω το χρόνο.

Κρατώ το φως στο ένα χέρι και στο άλλο κρατώ νυστέρι!
Κοβώ τον ήλιο στα δυό, να κάνω τα πάντα μπορώ.
Για τα κομμάτια μου ζω, κομμάτια τα τραγουδώ,
παραπατώ, μα έχω διαλέξει μονοπάτι και τ’ ακολουθώ.
Δεν ξεχνώ και δεν θέλω να ξεχαστώ
κι αν σ’ αγαπήσω ό,τι κι αν κάνεις πάντα θα σ’ αγαπώ.
Πλήγωσε με πριν προλάβω να το κάνω εγώ
κι αν πεθάνω έχει τελειώσει, δε θέλω να αναστηθώ.
Αφήνω στίχους, μουσική, κι αναμνήσεις. Να ζήσεις να με θυμάσαι
και καλά να ‘σαι. Μην μου πεις πως ούτε λίγο
το θάνατο δεν φοβάσαι. Όνειρα όταν κοιμάσαι
τόσο θολά αν μάτια ανοίξεις, τα πιο πολλά δε θυμάσαι.
Τελικά, το ασυνείδητο παίζει παιχνίδια.
Στ’ αρχίδια μου αν πονάω, κάνω αυτό που αγαπάω
Και, αλήθεια, νιώθω πως βγάζω φτερά,
τα χέρια μου ανοικτά κι ο ήλιος πιο κοντά, πετάω.




Ο χρόνος δε γυρίζει πίσω. Tη Γη κρατώ και γύρω της
πετώ. Συνεχίζω ώσπου να ζαλιστώ και μόνος μου
πιο κάτω να πέσω. Αξίζει τ’ όνειρο να ζήσω, κι αν
σημαίνει πως θα χάσω αν μαζί σου παίξω.
Λίγο από το φως σου θα κλέψω. Κάπου στο μέσο της διαδρομής
τα μάτια μου κλείνω. Στην υγειά σου, φως μου, πίνω και σβήνω,
μην μάθω εγώ ποτέ το δρόμο που οδηγεί στο τέλος.
Ζητώ απ’ τα μάτια σου να γίνουνε δικά μου.
Μία φλόγα που θα καίει την καρδιά μου για πάντα.
Δώσ’ μου τα πάντα, θα στα δώσω πίσω εγώ για ένα τίποτα.
Την μοναξιά της σκέψης μου θ’ αντάλλαζα για μια στιγμή
μαζί σου πάνω από τα σύννεφα.
Γλυκιά μου, ζήτα μου ότι θες - θα το ‘χεις. Τι θα ήταν η ζωή μας
στο κενό αν δε ζητούσαμε όσα δεν θα μπορέσουμε
ποτέ να έχουμε; Κάπου ανάμεσα σ’ ότι αρνείσαι
πάντα να μου δώσεις. Μπορεί να βρεις το νόημα
όσων έχασες στο φόβο μίας πτώσης.

Κρατώ το φως.
Ο χρόνος είναι εχθρός
μα ψάχνω πως
να τον νικήσω.
Θέλω να ζήσω μικρός,
απ’ το σκοτάδι κρυφός
και πριν να φύγω από εδώ
κάτι ν’ αφήσω.